Bir Cuma akşamı daha kana bulandı.
Kana doymayan caniler ne Cuma dinlediler, ne de feryatların kulak yırtan yankısına içleri burkuldu.
Nasıl da koşarak gittiler Allah'ın verdiği canları susturmaya
Nasıl da elleri, hatta vicdanları titremedi
Öyle ya vicdan denen cevher ancak insanoğlnda olurdu
İnsan olan ise masum bebelere kıymaz, evine ekmek götürmenin peşindeki babaya dokunmaz, hele ki bir kadına el kaldırmazdı
Ama insan görüntüsünden başka insani hiçbir özelliği kalmamış robotlaştırılmış beyinler ne merhametten haberdar olabilirdi ne de canilğin kahredici acımasızlığından.
Ne bilirdi onlar ölmekle yaşamanın farkını
Ne bilirdi kumanda edilen beyninin insani özelliklerden yoksunluğunu
Ne bilirdi kuş gibi cıvıldayan bir yavruyu bombalara oyuncak etmenin nasıl bir yüzkarası ve zulüm olduğunu
Ve ne bilirdi ipleri tutan kuklabaşlarının emellerine alet olmanın bir zafer, kendilerinin de bir kahraman olmadıklarını
Yazık oldu bir güne daha
Birçok cana daha
Bir akşamüzeri Yenibosna'sına
Yazık oldu bir kez daha İstanbul'a
Ve kana boyanan bir Cuma Akşamı'na
Meryem ŞAHİN "Güncelerim/06.10.2016"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder